lntroduction to Abstract Photography
Abstract Photography avoids symbolic representation, rejecting the notion that something identifiable must be depicted by a photograph. Instead, its object is the image itself and the process of its creation. Though examples of abstract photography can be found as early as the 1830s, it did not become a self-conscious form of image making until the early 20th century. It generally ran in parallel to abstract art, both in response to Realism's decades-long ideology that photography must be documentary. The first publicly exhibited abstract photographs were Erwin Quedenfeldt's Symmetrical Patterns from Natural Forms, shown in 1914. From Chistian Schad's cameraless photography, called photograms, to other experimental techniques like solarization, multiple exposure, photomontage, Surrealism and other art movements in the first half of the 20th century embraced abstract photography. The second half of the century brought people like Otto Steinert who made photos that explored the concept of an images' essential being. The 1960s saw the beginning of technology's integration with abstract photography, with computers, digital imaging, and microscopes producing astounding abstract images. Yet the most revered works of abstract photography come from real people behind the camera, notably in the works of Piet Mondrian, Saul Leiter, Paul Strange, Alfred Stieglitz.lntroduction ถ่ายภาพบทคัดย่อ
การถ่ายภาพนามธรรมหลีกเลี่ยงการแสดงสัญลักษณ์ปฏิเสธความคิดที่ว่าบางสิ่งบางอย่างที่ระบุจะต้องปรากฎตามภาพ แต่วัตถุที่เป็นภาพตัวเองและกระบวนการของการสร้าง แม้ว่าตัวอย่างของการถ่ายภาพนามธรรมที่สามารถพบได้เร็วเท่าที่ 1830 มันก็ไม่ได้กลายเป็นรูปแบบประหม่าของภาพทำให้จนถึงต้นศตวรรษที่ 20 มันมักจะวิ่งเข้าไปในห้องที่ขนานไปกับศิลปะนามธรรมทั้งในการตอบสนองต่ออุดมการณ์นานหลายสิบปีเป็นธรรมชาติที่จะต้องมีการถ่ายภาพสารคดี เป็นครั้งแรกที่แสดงต่อสาธารณชนเป็นภาพนามธรรมเออร์วิน Quedenfeldt ของรูปแบบสมมาตรจากรูปแบบธรรมชาติที่แสดงใน 1914 จากการถ่ายภาพ cameraless Chistian Schad ที่เรียกว่า photograms เพื่อเทคนิคการทดลองอื่น ๆ เช่นการอบการสัมผัสหลายภาพตัดต่อสถิตยศาสตร์และการเคลื่อนไหวของศิลปะอื่น ๆ ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20 กอดการถ่ายภาพนามธรรม ในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่นำคนชอบอ็อตโต Steinert ที่ทำให้ภาพถ่ายที่สำรวจแนวคิดของการเป็นสิ่งจำเป็นภาพ ' 1960 เห็นจุดเริ่มต้นของการรวมกลุ่มของเทคโนโลยีกับการถ่ายภาพนามธรรมกับคอมพิวเตอร์การถ่ายภาพดิจิตอลและกล้องจุลทรรศน์ผลิตภาพนามธรรมที่น่าประหลาดใจ แต่ผลงานที่เคารพมากที่สุดของการถ่ายภาพนามธรรมมาจากคนจริงที่อยู่เบื้องหลังกล้องสะดุดตาในการทำงานของ Piet Mondrian, ซาอูลไลเตอร์พอลแปลกอัลเฟรด Stieglitz
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น